czwartek, 19 stycznia 2017

Hiszpańskie rytmy



Partia Hiszpańska jest zwana królową gier otwartych z uwagi na bogactwo i różnorodność idei.
Współczesna teoria debiutów jest tak rozbudowana, że częstym zjawiskiem jest wybieranie przez grających białymi spokojnych kontynuacji, aby uniknąć tasiemcowych wariantów. Ciężar gry jest wtedy przerzucony na grę środkową. Jest to podejście bardzo praktyczne ale jego wadą jest "spowolnione" tempo wydarzeń. 
Trudno o przewagę i łatwo o jej utratę. 
Nie każdy w równym stopniu gra dobrze w pozycjach manewrowych, gdzie cierpliwość jest główną zaletą.
Grający czarnymi Aronian pokazał w poniższej partii jak złudne może być przekonanie o bezpieczeństwie w zamkniętej pozycji.



Pozycja po 13 pos. czarnych



2 komentarze:

  1. Ciekawy przykład - znaleziona tuż przed partią idea, okazała się być słuszna. Z własnej praktyki wiem, że ładnie można się na takim przygotowaniu przejechać ;) Ale Aronian pokazał kawał klasy - świetne 24... e4!

    OdpowiedzUsuń
  2. W jednym z wywiadów Anand stwierdził, że najlepsze pomysły ma tuz przed wejściem do sali gry!

    OdpowiedzUsuń