Hiszpańskie rytmy

Partia Hiszpańska jest zwana królową gier otwartych z uwagi na bogactwo i różnorodność idei.

Współczesna teoria debiutów jest tak rozbudowana, że częstym zjawiskiem jest wybieranie przez grających białymi spokojnych kontynuacji, aby uniknąć tasiemcowych wariantów. Ciężar gry jest wtedy przerzucony na grę środkową. Jest to podejście bardzo praktyczne ale jego wadą jest "spowolnione" tempo wydarzeń. 
Trudno o przewagę i łatwo o jej utratę. 
Nie każdy w równym stopniu gra dobrze w pozycjach manewrowych, gdzie cierpliwość jest główną zaletą.
Grający czarnymi Aronian pokazał w poniższej partii jak złudne może być przekonanie o bezpieczeństwie w zamkniętej pozycji.

Pozycja po 13 pos. czarnych

Dominguez-Aronian

Z najwyższej półki (3)

Prezentowana książka to ostatnia praca wybitnego trenera Marka Dworeckiego. Książka jakże potrzebna bo zawiera to czego najbardziej brakuje graczom i trenerom. Jest to zbiór bardzo ciekawych partii z komentarzami opisowymi. Daje to szansę studiującemu na wnikniecie w złożony proces poszukiwania posunięcia. To jest sedno gry szachowej. Umiejętność dokonywania właściwych wyborów w oparciu o niepełne dane zawsze była przedmiotem zainteresowania Dworeckiego. Książka zawiera na 370 stronach 47 partii podzielonych na rozdziały tematyczne: 1)Lekcje jednej partii 2) Partia pozycyjna 3)Dyskusja debiutowe 4) Król w niebezpieczeństwie 5)Pod obstrzałem 6)Partie z pytaniami 7)Rozgrywanie.

Wśród wyselekcjonowanych partii znajdziemy też partie Polaków: Sznapik - Pein ,Manchester 1982 i fragment partii Schmidt-Gulko Erywań 1986. Gra Olka Sznapika w wymienionej partii została przez Dworeckiego bardzo wysoko oceniona. 

Książka niezbędna dla trenerów i dla wszystkich tych, którzy chcą pogłębić swe zrozumienie szachów. 

Konieczna znajomość języka rosyjskiego.

Gambit Razuwajewa

Historia tego gambitu sięga roku 1963. Wówczas to zaczęła funkcjonować szkoła Botwinnika. Wśród jej słuchaczy oprócz min. Karpowa, Bałaszowa i Raszkowskiego znalazł się także Razuwajew. Jako jedno z pierwszych zadań domowych miał dać analizę debiutów niedawno skończonego meczu Botwinnik-Petrosjan. Jak sam przyznał nie wywiązał się zbytnio z zadania ale udało mu się znaleźć szereg nowych idei. Przypomnijmy, że jednym z grywanych w tym meczu debiutów był przyjęty gambit hetmański.

Pozycje z izolowanym pionkiem d4 mogą transformować się w pozycje z pionkami c3,d4.

Takie własnie ustawienie wciągnęło Razuwajewa w pasjonującą przygodę analityczną.

Przed partią zamieszczoną poniżej Razuwajew miał okazje w praktyce wypróbować swe analizy tak w "długich" jak i "krótkich" partiach.

Pełny opis tej historii możemy przeczytać w książce Razuwajewa "Współczesne gambitowe idee w partii szachowej" Moskwa 2014. Niezbędna jest znajomość języka rosyjskiego.

Przy okazji warto zapoznać się z postacią znanego trenera i zawodnika.

Będę się starał powrócić jeszcze do jego szachowej twórczości.
Wykorzystałem komentarze Razuwajewa w uwagach do partii.

Pozycja po 13 .Pos. białych

Razuwajew-Farago

Dodajmy, że mamy w tym przypadku pewien pozytywny wzorzec postępowania. Pasja analityczna, praktyka i satysfakcja z impulsu jaki dało się sztuce szachowej. I wszyscy zyskali! No może poza Farago...