W książce "Grossmajster Nimzowitsch" Raymond Keene pokazuje twórczość wybitnego szachisty i myśliciela po wydaniu słynnego dzieła " Mój system". We wstępie zamieszczony jest niezwykle ciekawy wywiad z Bentem Larsenem.
Na pytanie jaki wpływ miała na niego twórczość Nimzowitscha Larsen odpowiada min:
" Szczególnie podziałała jego twórczość na mnie ,gdy miałem 14 lat i studiowałem jego partie. W tym czasie w Danii było mało szachowych książek. Mieliśmy książki Euwego o debiutach, później o grze środkowej itd. Jednak na pewnym etapie rozwoju zrozumiałem, że są one kiepskie dla szachisty, który osiągnął określony poziom i wtedy Nimzowitsch stał się dla mnie w zasadzie jedynym autorem, który pozwolił mi odejść od książek Euwego , niezłych dla przeciętnego gracza klubowego."
Dalej Larsen wspomina partię, którą pozwalam sobie pokazać. Opisuje on jak dla niego, Donnera i Pilnika było zupełnie jasne, że Euwe przegrał tą partię na skutek zignorowania silnego skoczka-blokera i w ogóle blokady po czarnych polach. Sam Euwe nie mógł po partii dojść przyczyny swej porażki.
Larsen twierdzi, że rozmawiał z innymi holenderskimi graczami i potwierzli oni, że Euwe nigdy nie rozumiał Nimzowitscha!
Ciekawe to bo przecież i bez tego zrozumienia Euwe został mistrzem świata...
No ale zbieg okoliczności - bo właśnie tą pozycję przywiozła mi żona ostatnio z Ukrainy! Bardzo ciekawa pozycja.
OdpowiedzUsuńChyba najlepsza książka Keena , przynajmniej z tego co czytałem.
OdpowiedzUsuń