Pouczająca partia

Pouczających partii jest rzecz jasna wiele. Ta jednak wyróżnia się, przynajmniej w mojej opinii. Wschodząca gwiazda szachów Robert Fischer  spotkał się z bezkompromisowym graczem. W dodatku Korcznoj zagrał Obronę Pirca co było u niego rzadkością.
W takich przypadkach warto zapoznać się z komentarzami przynajmniej jednego z grających. Poznajemy więcej szczegółów, które stawiają rozgrywkę w innym świetle niż suchy zapis partii.
Partia ta miała także przełomowe znaczenie dla rozwoju teorii zagranego w niej wariantu obrony Pirca.
Ciekawa jest także relacja Korcznoja dotycząca przygotowania do tej partii.

Dobre uczynki czyli czas na anegdotę

Po ośmiu lub dziewięciu latach przerwy w praktyce turniejowej dałem się namówić do występu w II lidze seniorów. Miałem sporo obaw , widząc jak sobie radzili koledzy w mniej więcej mojej grupie wiekowej w podobnych sytuacjach.
Jak słusznie zauważył Jerzy Konikowski "Zawsze podkreślałem, że wiedza trenera i aktualna siła zawodnika to są dwie różne kwestie".
Pierwsza partię wprawdzie wygrałem ale grałem bardzo niepewnie.
Zwierzyłem się ze swych obaw Włodkowi Schmidtowi, który pocieszył mnie, że "będzie jeszcze gorzej".
Widząc moja minę dodał " Wiem to z własnej praktyki".
Pomyślałem o tym , że znajdą się ludzie, którzy będą sobie kpić z moich potknięć. I tak się stało . Postanowiłem znaleźć jakiś optymistyczny akcent. Przypomniało mi się, że onegdaj była tradycja mongolsko - tybetańska  tzw.powietrznych pogrzebów. Zwłoki były dawane dzikim zwierzętom i sępom na żer Taki gest wyrażający współczucie dla żywych istot i można rzec rodzaj dobrego uczynku. A jednocześnie ułatwienie w osiągnięciu kolejnego wcielenia.
Poinformowałem o tym Włodka, który zareagował z właściwym sobie poczuciem humoru i rzekł: " Masz szanse na 9 dobrych uczynków".
Aż tak się nie stało ale trzeba przyznać, że byłem bardzo szczodry...
Co do zasług w kwestii ewentualnego wcielenie to muszę najwyraźniej jeszcze popracować.
Wszystko tu napisane nie umniejsza zasług tych, którzy mi złoili skórę w Jastrzębiej Górze

Atak w silnym punkcie raz jeszcze

O Igorze Zajcewie pisałem już na blogu. Atak w silnym punkcie Dziś jeszcze jedna partia z jego fascynującej książki. Obok wybitnych przecież zdolności analitycznych i niezwyklej wyobraźni Zajcew potrafił także grać bardzo silnie.

Jego partie oglądam z prawdziwą przyjemnością. Tyle tu konsekwencji, energii i fantazji. Polecam tą trudną do kupienia książkę.

Przy okazji zwracam uwagę na komentarze Zajcewa, które w całości przytoczyłem. Partia pokazuje jak czarne uderzyły w najsilniejszy punkt w pozycji białych - punkt d5 . Pomysł fantastyczny a tak skromny , oszczędny komentarz.